Rozmowa, rozmowa, rozmowa słuchanie, odpowiadanie na reakcję dziecka. Dużo empatii, ciepła, wsparcia, gdy dziecko będzie tego potrzebowało. Szczerość też uważam, że jest ważna.
Jeśli dziecko będzie przeżywało ból, cierpienie, to ważne, żeby być przy dziecku w tym czasie. Pozwolić mu przeżywać i wyrzucić to z siebie. Niech wie, że to co przeżywa, jest dla was ważne i że może to zrobić przy was w bezpieczny sposób.

Można też spróbować tabletek uspokajających bez recepty, ziołowych na przykład. Albo melisę. To nikomu nie zaszkodzi.

Moi rodzice rozwiedli się jak miałam 12 lat i wiem co wtedy czują dzieci. Czułam się straszna, obwiniałam się o ich rozwód, a później byłam wściekła na mamę, bo zaczęłam w niej szukać winny. Zamknęłam się w sobie, przestałam spotykać się z koleżankami i miałam także problemy w nauce i ogólnie w szkole. Wydaje mi się, że w takich sytuacjach najlepszym rozwiązaniem jest pomoc psychologiczna. Myślałyście może o coachingu dla młodzieży?
Koleżanka niedawno wspominała o tej ofercie http://www.osrodekintra.pl/menu-1/po...rapia-coaching

tak, nafaszerujmy dziecko prochami. Weź co Ty bredzisz. Musicie siąść z dzieckiem i przeprowadzić poważną rozmowę. W razie potrzeby idźcie nim do psychologa i poradźcie się jak postępować.

Ja bym zaczęła od rzeczowego tłumaczenia, że będzie nas czekała przeprowadzka (jeśli nie zostajesz w tym samym domu czy mieszkaniu), albo że to tata się wyprowadzi. Co nie oznacza, że dziecko straci z nim kontakt. Nie mówiłabym nic o uczuciach i emocjach, że Twój tata mnie już nie kocha, wolał inną. Po prostu, teraz będziemy mieszkać osobno, bo tak chcemy. Nie ma żadnego straszenia, ze już nie zobaczysz taty, bo jest zły. Dzieci bardzo kochają swoich rodziców i dla nich fakt, że jedno będzie dalej to już wielki problem.

trzeba razem usiąść i poważnie z dzieckiem porozmawiać, wytłumaczyć mu zaistniałą sytuację.

Jest to na pewno trudna sytuacja dla dziecka. Cały jego swiat się zmienia. Niemniej jeśli ludzie nie są w stanie się ze soba dogadać to jest to lepsze niż być ze sobą i się kłócić.

Dziecko może zareagować w różny sposób, również agresją. Warto więc dowiedzieć się, jak reagować na agresję dzięki artykułowi na blog style. W moim przypadku okazał się on bardzo pomocny.

ciężko będzie, wszystko zależy od tego jakie ma relacje z rodzicami. Ale tak w 100% nie da się go na to przygotować.

W przypadku dziecka najlepiej byłoby iść razem na terapie rodzinną np tutaj http://www.4koloryzycia.com/terapia-rodzinna . Myślę, że z pomocą waszą i psychologa dziecko na pewno lepiej przyjmie wiadomość o rozstaniu rodziców. Uważam, że jest to najrozsądniejsze wyjście z tej sytuacji :)