Od dawna fascynuje mnie styl gry tiki-taka, który Barcelona wyniosła na najwyższy poziom. Krótkie podania, cierpliwe budowanie akcji i całkowita kontrola nad piłką wyglądały niesamowicie. Ale patrząc na współczesny futbol, mam wrażenie, że drużyny częściej stawiają na szybkość i pressing. Czy tiki-taka wciąż ma sens w obecnych realiach, czy raczej stała się już tylko elementem historii piłki nożnej?